FAÐIR

(gen., dat. and acc. föður, pl. feðr), m. father.

* * *

m., gen. dat. and acc. föður: pl. nom. and acc. feðr, gen. feðra, dat. feðrum; there also occurs a monosyllabic nom. föðr or feðr, gen. föðrs or feðrs, dat. and acc. föðr or feðr, the pl. as in faðir; this form occurs passim in MSS. and editions, but is less correct and quite obsolete, Eg. 178, Fms. i. 6, N. G. L. i. 52, Stj. 130: in mod. usage in gen. both föður and föðurs, better föðrs: feðr nd veðr are rhymed, Edda 95; cp. also the compds all-föðr (of Odin), but Al-faðir of God in mod. usage: [Goth. fadar; A. S. fader; Early Engl. fader, mod. father; O. H. G. fatar, mod. vater; Swed.-Dan. fader; Lat. pāter; Gr. πατήρ; all of them bisyllabic]:—a father, N. G. L. i. 30, Grág. i. 170, Stj. 71, Hom. 47, passim:—in eccl. sense, Lat. pater, a father of the church, Stj. 126; speki feðra, Eluc. 2, K. Á. 30; faðir ok forstjóri, father and ruler, Mar.:—God, heavenly Father, N. T.; Foðir Vor, Our Father (i. e. the Lord’s Prayer, Lat. Pater Noster). Proverb or saying, fleygir fúsum til föður húsa, swift is the ride towards a father’s house.

COMPDS: föðurafi, föðurarfr, föðurbani, Föðurbetringr, föðurbróðir, föðurbætr, föðurdauði, föðurdráp, föðurerfð, föðurfaðir, föðurfrændi, föðurgarðr, föðurgjöld, föðurhefndir, föðurhús, föðurkyn, föðurland, föðurlauss, föðurleifð, föðurliga, föðurmóðir, föðursystir, föðurverringr, föðurætt.

II. in many COMPDS used as adj., e. g. föður-ást, f. and föður-elska, u, f. fatherly love; föður-hendr, f. pl. fatherly hands; föður-hirting, f. fatherly punishment; föður-hjarta, n. fatherly heart.

2. guð-faðir, a god-father; tengda-faðir, a father-in-law; stjúp-faðir, a step-father; fóstr-faðir, a foster-father; al-faðir, all-father.